با تصویب برنامه هفتم توسعه، قرار شد ۰٫۲۲۷ درصد از ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده به توسعه ورزش همگانی و زیرساخت‌های ورزشی در مدارس اختصاص یابد؛ سهمی که ۶۰ درصد آن به وزارت ورزش و جوانان و ۴۰ درصد به وزارت آموزش‌وپرورش می‌رسد. اما همین پشتوانۀ قانونی نیز در عمل تنها بخشی از نیاز واقعی تجهیز سالن، زمین چمن و استخر مدارس را برطرف می‌کند و تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام همچنان در بسیاری از استان‌ها به دستور رهبران استانی و مشارکت اولیا واگذار شده است.
رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، حمیدرضا خان‌محمدی، با تأکید بر جایگاه ورزش در «ساحت زیستی» تربیت، هشدار می‌دهد که نباید صرفاً به بودجه دولتی دل بست. او می‌گوید برای تجهیز یک زمین چمن مصنوعی حداقل ۳۰۰ میلیون تومان و برای ساخت یک استخر ۶۰ تا ۷۰ میلیارد تومان نیاز است. هزینه‌های سنگین و محدودیت اعتبارات باعث شده تا بسیاری از پروژه‌ها ناتمام بمانند و مدارس برای تأمین مالی «طرح‌های کوچک» و «تکمیل ورزشگاه‌های نیمه‌کاره» ناگزیر به سراغ انجمن اولیا، خیران مدرسه‌ساز و حتی توان مالی خانواده‌ها بروند.
فراتر از بودجه دولتی: منابع جایگزین
برای پرکردن خلأ مالی و تحقق وعده قانونی باید:
- چشم‌انداز خود را به مشارکت صنایع بزرگ و شرکت‌های محلی (پتروشیمی، فولاد، صنایع معدنی) گسترش داد و با امضای تفاهم‌نامه‌های حمایت از مدارس، تجهیز زمین و سالن را در طرح‌های مسئولیت اجتماعی تعریف کرد.
- شبکه‌ای از خیرین و انجمن‌های اولیا و مربیان راه‌اندازی کرد تا از طریق برگزاری کمپین‌های مردمی، مسابقات دو و میدانی یا جشنواره‌های خیریه، منابع مالی جزئی اما تأثیرگذار برای پروژه‌های کوچک جمع‌آوری شود.
پنج گام عملی برای تکمیل پروژه‌های ورزشی
- شناسایی سریع مدارس اولویت‌‌دار: با تمرکز بر مناطقی که امکانات پایه‌ای ندارند، مراحل تجهیز چندمرحله‌ای (از خط کشی زمین تا نصب میز پینگ‌پنگ) پیگیری شود.
- استفاده بهینه از فضاهای بلااستفاده: تعامل با شهرداری‌ها، نهادهای محلی و حتی مراکز فرهنگی برای بهره‌برداری مشترک از سالن‌های ورزشی و استخرها.
- تشویق استارتاپ‌های ورزشی و فناوری: بهره‌مندی از طرح‌های هوشمند مثل اپلیکیشن‌های ثبت امتیاز و حضور فعال دانش‌آموزان، که بخشی از درآمد حق اشتراک را به پروژه‌های مدرسه اختصاص می‌دهند.
- تدوین بسته‌های حمایتی استانی: هر استان با طراحی ۳۱ برنامه عملیاتی مختص منطقه خود و ارائه آن به ستاد ملی، می‌تواند سهم خود را برای بودجۀ ۱۴۰۵ قطعی کند.
- نظارتی مستمر و گزارش‌دهی شفاف: پیشرفت فیزیکی پروژه‌ها باید در سامانه‌ای عمومی بارگذاری شود تا اولیا و مسئولان از هرگونه تأخیر یا انحراف بودجه مطلع باشند.
توسعه زیرساخت‌های ورزشی مدارس علاوه بر تقویت سلامت جسمانی و توانمندسازی نسل آینده، می‌تواند نقطه عطف تحقق عدالت آموزشی باشد. وقتی بودجه‌های دولتی به تنهایی کافی نیست، هم‌افزایی میان خانواده، بخش خصوصی و جامعه مدنی می‌تواند ورزش مدرسه را از وعده‌ای نیمه‌تمام به حرکتی پایدار بدل کند.
من سیما سمیعی هستم . عاشق خبرنگاری و خبر !
12 سال سابقه همکاری با فرادید دارم و امیدوارم همچنان ادامه داشته باشه
